TuvART

Lisinia – ÖZTÜRK SARICA RÖPORTAJI / Zararlı Kimyasallara Karşı Doğa Projesi
 

On üç yıl önce başladı bu proje. Aslında kansere karşı bir proje… Ailedeki pek çok kişiyi kanserden kaybettikten sonra  başladı bu proje. Bizim için okul ya da cami yaptırmak gibi bir olaydı bu.

Mehmet Güner – Peki aile fertleri bu bölgede mi yaşıyorlardı?
ÖZTÜRK SARICA – Yakın. Akçaköyde yaşıyorlardı. Ama bu şeyle ilgili, genetik bir olay değil. Çünkü köyde birbiriyle akraba olmayan insanlar da kaybedildi. Sebebi de başka köy tabanından alınan sular. Yani kendi meyiliyle akan sular. Bir anlamda o köyün evsel ve tarla atıklarının suları insanları kanser etti. Zaman içinde buna dikkat çekmeye çalıştık. Yani çünkü bütün kanserlerin sebebi olarak insanlarda şey gösteriliyordu; sigara, sigara sigara… Yani bir tek babam sigara içiyordu. Diğerlerinin sigara içtiği yoktu yani. En yakın arkadaşlarım sigara falan içmiyordu; kanserden kaybettiklerim. Bu yüzden projelerimizi çeşitlendirmeye çalıştık. Yani pek çok anlamda kanserin sebebinin kimyasal olduğunu zaman içinde fark ettik. O yüzden doğa dostlarımızla burada Yaban Hayvanları Rehabilitasyon Merkezi, Sıfır Kimyasal Üretimler, Kimyasallara Karşı Proje, Gen Muhafaza Projesi, Sular İçin Proje şeklinde dokuza yakın farklı proje ürettik. Bu projelerle yolumuza devam ettik. Ama tabi ki farklı bir şey yapıyorsunuz. Bu sırada bize dayatılmış destekler var. Kabul etmediğimiz destekler bunlar. Çünkü hibe, bağış ve fon kabul etmedik biz. Tabi bunları kabul etmediğimiz için de aslında ödüllendirileceğimiz yerde cezalandırıldık. Pek çok alanda izinlerimiz geciktirildi ve o dönemde gerçekten çok ciddi mahsuplara maruz kaldık. Yani dört yıl boyunca örgüt evi muamelesi gördük. Şu anda o muameleyi yapan kişiler içerde ve yine o dönemde, daha iki yıl önce bizim aracımıza cıva gazı sıktılar. Yani öldürmeye kasıtlı bir durumdu bu. Yani Türkiye’nin doğası için bir şeyler yapmaya çalışmak, çok zor. Niye çok zor? Aslında, Türkiye’nin doğasına sahip çıkan, Türkiye’nin kendi malına sahip çıkan bir ülke olması istenmiyor. Yani bu, bunla ilgili… Yani bir şekilde bu tür projeleri destekleyip, dışarıdan yönetmek için her şeyi yapıyorlar. Yani bunun belirgin örnekleri zaten ortada. Yani sizin ülkenizde bir şeylerin yapılması için kullanılan, verilen fonlar; aslında bu ülkenin birliği ve dirliğini ortadan kaldırmak için kullanılan fonlar. Yıllar önce ormanlara zararlı diye keçileri kestiler. Yıllar sonra süt – et ihtiyacı için bir dünya ithal hayvan yurtdışından getirildi. Hâlbuki aslında o, Türkiye’nin et ve süt ihtiyacını karşılamak için getirilen inekler değildi. Onlar Türkiye’nin su varlığını bitirmek için getirilen ineklerdi ve şu anda Türkiye’nin batısının suyu, maalesef  Holstein ineklerle, mısır ve yonca üretimi için tüketiliyor. Doğusunun ve güneydoğusunun suları da bir şekilde bu ülkeden kopartılmaya çalışılıyor. Yani stratejik açıdan ve sizin pazarlık unsuru açınızdan ve kendinize yetme açınızdan en önemli kaynağınız olan sularınız, elinizden bir şekilde bu yöntemlerle alınmaya çalışılıyor. Ama şu anda ülkem ve Türkiye, bunun hala farkında değil. Yıllardan beri biz SUSUZ TARIMı savunuyoruz. Çünkü sularımızı kaybettiğimizde biz, bu ülkede kanserler patlayacak. Çünkü kimyasal maddeler, sularımız azaldıkça yoğunluğunu artırıyor. Kimyasal maddeler maalesef Türkiye’de pek çok alanda kanserlere sebep oluyor, olmaya başladılar bile. Aslında Türkiye’nin, devletin bunu çok iyi görmesi gerekir. Niye Avrupa Holstein inekleri sana durduk yere gönderdi. Şimdiye kadar en ufak bir şekilde sen stratejik anlamda bir silah almaya kalktığın zaman, senin güçlenmeni istemediği zaman, nasıl bir silah konusunda seninle pazarlık yapıyor, vermiyorsa; bir uçağı sana vermiyorsa, bir tankı sana vermiyorsa inekleri niye bu kadar çok kolay gönderdi; bunu düşünmeniz lazım. Niye? Çünkü sizin sularınızın bitmesini istiyor. Niye? Bu inekler çünkü bu ülkenin iklimsel yapısına uygun değil. Çünkü o inekler bol meralı alanlarda, sulu bitkilerle yetişen inekler ve bu inekler, bu ülkenin sularını bitirdiler.

TuvART.com – Nasıl oldu o? Yani bizim köyde de vardı, almıştık bir tane. Bizim ineklerin üç katı büyüklüğünde bir şeydi ve normal yiyor, normal içiyor gibi hatırlıyorum. Yani bu ineklerin suyu tüketmesi, bitirmesi nasıl oldu?

Öztürk SARICA – Mısır ve yonca üretmediğiniz zaman Holstein ineklerden süt ve et verimi alamazsınız. Yani onların kaba yem ihtiyaçlarını karşılamanız gerekiyor. Mısır ve yonca tüketimi ise çok su gerektiren bir üretimdir. Mısır ve yoncayı üretmek için çok fazla su tüketirsiniz ve şu anda Türkiye’de içme sularınızın neredeyse büyük bir kısmını, hatta on yıl sonra kullanabileceğiniz içme sularını bugün sondajlarla çekip mısır ve yonca tarımında kullanıyorsunuz. Göletlerin sularını, şu anda sulak alanlara akan göletlerin sularını,  yine yonca ve mısır tarımında kullanıyorsunuz. Boşalmış su havzalarını dolduramıyorsunuz zaten. Ama ilerde şu var içme sularını bitirdiğiniz için; şu anki göletlerin suları o yörede, o köylerin ancak içme suyunu karşılayacak düzeyde su tutacaklar. Bu tehlikenin bugünden görülmesi gerekiyor. Çünkü on yıl sonranın içme suyunu biz şu anda sondajlarla çekip ineklere mısır ve yonca üretiminde kullanıyoruz. Biz su zengini bir ülke değiliz. Su zengini olmayan bir ülkede Holstein inek, kesinlikle doğru değildir. Holstein inekler daha ziyade; merası bol, bol yağış alan ve hayvanların kolayca otlayabildiği sular yerlerde yetişir. Yani Türkiye bunun için doğru bir yer değil.

Ve biz de şu an iki alternatif proje geliştirdik. Küçükbaş Hayvancılık Projesi ile Aromatik Bitki Projesi. Su tüketmeden yetişen aromatik bitkiler ve katma değeri çok yüksek. Türkiye, BÜTÇE AÇIĞINI BUNLARLA KARŞILAYABİLİR. Şu anda biz, yağımızı bu yıl yurtdışına satmama kararı aldık. Geçen yıl biz yağımızı yurtdışına satıyorduk. Bu yıl satmama kararı aldık.

TuvART.com  - Neden?
Öztürk SARICA – Çünkü bu yağlardan biz ürünler yapıyoruz. Şu anda bu ürünleri biz, hazır ürün olarak pazarlamaya çalışıyoruz ve şu anda da çok iyi gidiyor. Kozmetikte yakında bu ürünler çıkacak ve biz yakında parfüm altyapılarını oluşturarak kozmetikte de katma değer yaratmaya çalışıyoruz. Çünkü bu yağı sattığınızda yurtdışına, bu ülkeye ürün olarak geliyor. Biz ise bunları burada daha sağlıklı ve hatta kimyasal kullanmadan, yiyilebilir kozmetik anlamında adım atmaya çalışıyoruz ki şu an bizim kozmetik ürünlerimiz yiyilebilir durumda. Tadına bakabilirsiniz, hiç de bir sıkıntı yok.

TuvART.com – Öyle mi? Kremi yiyebiliriz yani!
Öztürk SARICA – Kremi yiyebilirsiniz.
 

Mohsen Malekzadeh – Peki Türkiye’deki insanların ilgisi nasıl?
Öztürk SARICA – Çok iyi. Çok iyi yönde gördüm özellikle son iki üç aydan beri. Çünkü yurtdışına çıkan hiçbir yağınız size bir şey kazandırmıyor. Hamallığını yapıyorsunuz. Oradan ürün olarak buraya geldiğinde elli kat, yüz kat parayla satın alıyorsunuz onları. Aslında bizim yapmış olduğumuz satışlar, onların bir şekilde yaptıkları üretimlere destek sağlıyor. Onun için biz bu yağlardan burada satış yapalım, burada üretim yapalım ki daha doğallarını da yapabiliriz. Bunların bitkisel altyapısı Türkiye’de aslında var. Biz elimizdeki kurgularla onlardan çok daha muhteşemini, güzelini üretebiliriz. Bir de şu var; ben iddia ediyorum; aromatik bitkilerle TÜRKİYE, CARİ AÇIKLARINI KAPATABİLİR. Çok önemli bir sektör ve kozmetik sanayi tüm dünyada artık doğallığın arandığı bir sektör. Bu doğallığı da bu ülke yakalayabilir.

Mohsen Malekzadeh – Bunu bir proje olarak ilgili bakanlığa sunsanız…
Öztürk SARICA – Her zaman sunuyorum, ben başından beri sunuyorum ve artık sunmaktan da vazgeçtim. Gösteriyorum. Bunu yapıp ortaya koyuyorum ve diyorum ki bu kremlerin tadına bakabilirsiniz. Hadi dayanma süreleri kısadır. Tamam, kısadır. Ama hiçbir zaman için sağlık, dayanma süresi ile ölçülmez. Ticari bir değerle de ölçülmez. Ben üç aylık, altı aylık dayanma sürelerindeki pek çok kozmetiğin, Türkiye’de ve dünyada satılacağına inanıyorum.
 

Mehmet Güner – Lisinia, bir isim mi?
Öztürk SARICA – Anadolu’nun bir ismi. Karakent köyündeki bölgenin adı. Milattan önce 300lerden kalma bir şehir.  Latinlerden önce kurulmuş bir uygarlık bu. Latinler şu anda bu uygarlıklara, Frig uygarlıklarına sahip çıkmaya çalışıyor. Aslında bu, Anadolu’nun bir uygarlığı. Şu an ben Anadolu’nun sahibiysem bu uygarlık hakkındaki söz hakkı, onlardan daha fazla benim olmalıdır. Bu sebeple ben, yani kültürüme sahip çıkıyorum. Lisinia kültürü, Anadolu’nun kültürü. O yüzden bunu Latinlere bırakasım da yok. Latinler, kendi işlerine baksınlar. Avrupalarına baksınlar. Anadolu kültürü bizimdir. Ben Lisinia kültürünü sonuna kadar taşıyacağıma inanıyorum.
 

TuvART.com – Bu kültürün içeriğinde ne var peki? TuvART, kültür olduğu için hemen bunu açmak istedim.
Öztürk SARICA – Türkler Anadolu’ya geldiğinde tabi ki zengin bir kültürle geldiler. Aynı zamanda Anadolu’nun kendi kültürü vardı. Burası da boş değildi. Buralar uzun yıllar boyunca insanların yerleşmesine açılmış; burada insanların belirli bir ekonomik ve üretim düzeyine ulaştıkları yerlerdi. Dolayısıyla Türk kültürü ile daha bir zenginleşti ve sonuçta ortaya çıkan ciddi bir Osmanlı kültürü haline geldi. Biz şimdi eğer geçmişe dair kültürümüzü sadece Türklerden başlatırsak yanılırız. Şu an bizim kültürümüzün temeli, aynı zamanda Eski Türk Kültürü, aynı zamanda Anadolu kültürü. Çünkü biz kendimizi ne kadar Türk hissetsek de sonuçta Anadolu’daki insanlarla bir şekilde bir araya geldik ve onların kültürleri de bizim kültürlerimiz. Mesela eski Anadolu kültürünü sadece Batılıların sahip çıkması son derece yanlış. Bu kültür, bizim kültürümüz. Aslında şu anda Anadolu’da yaşatılan kültür, eski Anadolu ve Türk kültürünün karmasıdır. Dolayısıyla geçmişe dair yaşanan pek çok şeyi, geçmişe dair pek çok tedavi yöntemleri, geçmişe dair insanların üretimlerini ortaya koyup da Türkiye aslında önümüzdeki yıllarda çok ciddi bir çığır açabilir. Ama nedense bu konuda hep bir takım fikirler, bir şeylerin önüne geçiyor. Bir takım kurallar önüne geçiyor. Türkiye’nin artık eski Anadolu kültürüyle ve eski Türk kültürüyle yüzleşip yol alması gerekir. Yani en ufak bir şey ürettiğinizde bunlar kocakarı meselesi oluyor. Yani kocakarı filan değil bu, Anadolu kültürü, bu Lisinia kültürü bir kocakarı değildi. Yani Anadolu’daki yerleşen pek çok insan kocakarı değildi. Yani bu, onların o dönemlerine hakaret olur. Yani insanlar burada çok güzel şeyler geliştirmişler. Anadolu’da çok büyük üretimler yapmışlar.
 

TuvART.com – O zaman kimyasal yoktu ama bitkiler çok iyi biliniyordu ve bunlar çok ciddi tedavi yöntemleriydi. Adına bugün kocakarı diyorlar çünkü üniversite diploması yok diye. Bizim arkadaşlarımız özellikle Denizli’de, Servet Somuncuoğlu’nun da söylediği gibi, Allah rahmet etsin öldü biliyorsunuz. Trt’de belgeseller yapıyordu ve dedi ki burada insanlar taşları okuyamadığı için Rumdur deyip attılar. Oysa ki bunların hepsinin Türkçe olduğunu gördük ve bu 4500 – 5000 yıllık taşlar. Bunlar Türkçe yazılar.

Nurten Kahraman – Arapça olmadığı için…
TuvART.com – Arapça olmadığı için ve okuyamadıkları için bunlar Rumundur deyip attılar falan filan. Şimdi bizim arkadaşlar arkeolojik olarak da bu çalışmaları yapıyorlar. Hani Türkler 1071’den itibaren sanki buradaymış gibi ama 4500 – 5000 yıllık yazıtlar olduğu görüldü. Yani bunu kültürel olarak incelediğimiz zaman işte dediğiniz noktaya geliyoruz. Çok güzel…

Öztürk SARICA – Yani çeşitli kültür. Anadolu dediğiniz zaman çeşitlilik var. Anadolu dediğiniz zaman eski kültürünüz var. Dolayısıyla kültürüne sahip çıkmayan bir topluluğun kültürüne sahip çıkarlar. Onlar sahip çıktığı zaman da iş, işten geçmiş olur. Çünkü Lisinia adına baktığınız zaman yurtdışında yüzlerce Lisinia var. Daha burada bir tek müze müdürü Lisinia’nın anlamını bilirken, Lisinia şehrinden haberdarken, Türkiye’de bir tek o kişi bundan haberdarken yurtdışında elli tane şirket adı vardı Lisinia diye. Ben Lisinia’nın marka olarak alırken, Lisinia’nın proje olarak adını alırken çok zorlandım. Yurtdışından sürekli itirazlar geldi. Ama biz boyun eğmedik, dedik ki biz bu projeyi Lisinia’da yapıyoruz. Lisinia’nın asıl sahipleri de biziz. Yani başkası değil ve bu konuda yeterince mücadele ettik.

TuvART.com – Onlar neden karşı çıktılar?
Öztürk SARICA – Çünkü onlar yıllarca Lisinia adını kullanmışlar. Lisinia adını onlar kendi kapitalleri haline getirmişler ve onlara ait olduğunu söylüyorlar. Hatta şöyle saçma bir gerekçe daha vardı. Diyor ki; orası Anadolu’da kesinlikle Latin kültüründe ve o isim Latince. Biz de onun Latince olmadığını, eski Psid kültürüne ait olduğunu ortaya koyduk. Milattan önce 300lerde kurulmuş Psid kültürüne ait bir şehir ismi.
 

TuvART.com – Nerde bu belgeler, biz de ulaşabilir miyiz?
Öztürk SARICA – Tabi tabi. Şeyde ulaşabilirsiniz zaten müze müdürümüz bu konuda bilgi verir. Zaten onun uyarıları üzerine biz Lisinia ismini aldık. Dedi ki orada bir şehir var, Anadolu’nun bir şehri. Eski Anadolu şehri. Dedi niye doğa projesi Lisinia Doğa Projesi olmasın? Ben ondan sonra tamamen bu isim üzerinde çalıştım. Bizim kültürümüz olduğunu düşünüyorum ben. Sonuna kadar da sahip çıkmayı düşünüyorum ve bu Anadolu coğrafyasında o kadar çok çeşitlisiniz ki; tüm dünyanın elinde olan bitkisel varlığın büyük bir kısmı Anadolu’da. Yani bu çeşitliliği siz aromatik anlamda veya şifa anlamında kullanıp tüm dünyada çok büyük çığırlar açabilirsiniz. Bu konuda ümitliyim ama pek çok üniversitede bu konuyla ilgili çalışan çok değerli hocalarımız var. Artık eskisi gibi değil. Eskisi gibi Batıdan aldıkları bilgileri kopyalayıp yapıştırmıyorlar. Şimdi bu hocalar ne yapıyorlar? Araştırıyorlar. İçeriğe bakıyorlar. Bitkide ne var ne yok? Ve çalışıyorlar.  Bu yüzden ben ümitliyim. Ben şu an kozmetik konusunda çalıştığım hocaları düşünüyorum; biz Avrupa’yı geçeriz. Buna inanıyorum yani biz onları geçeriz. Çünkü bizim alt yapımız daha iyi şu an onlardan.

2017 – Burdur – Lisinia – 31 Ağustos